درک مدرسین پرستاری از چالش های ارزشیابی بالینی دانشجویان: یک مطالعه کیفی

زمینه و هدف: شناخت مسایل آموزش بالینی از جمله چالش ها ی ارزشیابی در تربیت افراد کارآمد و پذیرش نقش حرفه ای سهم عمده ای دارد. مطالعه حاضر به منظور بررسی درک مدرسین پرستاری از چالش های ارزشیابی بالینی دانشجویان پرستاری در بخش های داخلی جراحی طراحی و اجرا گردید. روش کار : پژوهش حاضر، یک مطالعه کیفی توصیفی بود. مشارکت کنندگان 14 نفر از استادان دانشکده پرستاری بودند و نمونه گیری به صورت مبتنی بر هدف و تارسیدن به اشباع داده ها انجام شد.گردآوری داده ها از طریق انجام مصاحبه بود. تمام مصاحبه ها ضبط، دستنویس و سپس تحلیل شد. از نرم افزار 2010 one note برای ثبت مصاحبه ها و کدهای استخراج شده استفاده گردید. به منظور تحلیل داده ها، از روش تحلیل محتوای آشکار ( manifest ) استفاده شد. یافته ها : از تجزیه و تحلیل داده ها چهار درون مایه و 14 طبقه حاصل شد که شامل ارزشیابی سطحی نگر (ارزشیابی صوری، ارزشیابی با ابزار غیر معتبر، ارزشیابی فاقد الگو و ارزشیابی جزء نگر)، ارزشیابی بالینی مبتنی بر اهداف غیر واقعی (ارزشیابی بالینی مبتنی بر دانش نظری، ارزشیابی مبتنی بر فعالیت های غیر حرفه ای، ارزشیابی بر مبنای سلیقه فردی و ارزشیابی بر مبنای کمک به افزایش معدل)، ارزشیابی شرطی (ارزشیابی محافظه کارانه، ارزشیابی تلافی جویانه استاد توسط دانشجو، ارزشیابی کلیشه ای) و ارزشیابی ناکامل (ارزشیابی از هم گسیخته، ارزشیابی غیر شفاف، ارزشیابی دور از ملاک محوری) بود. نتیجه گیری : ارزشیابی فاقد الگو و ابزار، سلیقه ای، غیر شفاف و محافظه کارانه از جمله مواردی بود که بیشتر مورد تأکید مدرسین قرار گرفت. انجام مداخلات به منظور ارزشیابی منصفانه با تأکید بر استفاده از ابزارها و شیوه های مناسب و متناسب با اهداف، اعم از کوتاه مدت و دراز مدت، در تربیت دانش آموختگان شایسته، جهت ورود به نظام مراقبت بهداشتی نقش مهمی دارد.